حفاری جهت دار، که به اپراتورها امکان حفاری چاه های غیرعمودی را می دهد، در استخراج نفت و گاز اهمیت فزاینده ای پیدا کرده است. با فن آوری و تکنیک های جدید، قابلیت های حفاری جهت دار به سرعت در حال بهبود است.
یکی از حوزه های اصلی نوآوری، دقت در محل چاه است. سنسورهای جدید و ابزارهای اندازه گیری، همراه با سیستم های پیشرفته کنترل حفاری، موقعیت دهی چاه را با دقت بیشتری امکان پذیر می کند. این امر به استخراج کنندگان اجازه می دهد تا به طور مداوم به ذخایر فشرده نفت و گاز دسترسی پیدا کنند.
اتوماسیون همچنین حفاری جهت دار را تغییر می دهد. حفاری‌های خودکار مانند NOV’s AutoDir از الگوریتم‌هایی برای انجام تنظیمات بلادرنگ و بهینه‌سازی مسیر مته استفاده می‌کنند. این امر باعث کاهش ناکارآمدی و بهبود دقت در مقایسه با حفاری جهت دار مانوئال می شود.
حفاری با دسترسی گسترده اکنون امکان دسترسی به عمیق را از سطح فراهم می کند. حفر چاه هایی به طول بیش از 10 کیلومتر امکان پذیر است که مخازن قابل دسترسی را به شدت گسترش می دهد. فن آوری های جدید لوله مته از اصطکاک و لرزش در این فواصل جانبی جلوگیری می کند.
سیستم های چرخشی هدایت شونده یکی دیگر از عوامل کلیدی است که امکان تنظیمات جهت را بدون توقف حفاری فراهم می کند. این امر کارایی را نسبت به سیستم های معمولی بهبود می بخشد. حسگرهای موجود در مته نیز داده های فوری در مورد زمین شناسی ارائه می دهند.
با افزایش قدرت محاسباتی، حفاری جهت دار از مدل سازی و شبیه سازی پیشرفته سود می برد. محیط‌های حفاری مجازی به برنامه‌ریزی مسیرهای بهینه‌سازی شده کمک می‌کنند. سپس داده های برخط نتیجه به دست آمده در شبیه سازی ها را در حین حفاری واقعی تأیید می کند.
با افزایش دقت، اتوماسیون و دسترسی، حفاری جهت دار سریع تر، ارزان تر و چابک تر می شود. شرکت های نفت و گاز در حال بهره برداری از منابعی هستند که قبلاً دست نیافتنی یا غیراقتصادی بودند. حفاری جهت دار تنها با ادامه پیشرفت فناوری در سال های آینده، توانمندتر می شود.